تأثیر حاد پروتکلهای مختلف گرم‌کردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر توان بی‌هوازی، چابکی و انعطاف‌پذیری ورزشکاران مرد رشته‌ی والیبال

با توجه به اهمیت و نقش گرم‌کردن، امروزه مربیان روش‌های مختلف گرم‌کردن را جهت بهبود عملکرد ورزشکاران خود انجام می‌دهند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حاد سه پروتکل مختلف گرم‌کردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر عوامل منتخبآمادگی جسمانی در مردان رشته والیبال بود. سی و یک ورزشکار مرد رشته والیبال (میانگین سن 7/1 ± 2/21 سال، وزن 9/8 ± 1/72 کیلوگرم، قد 0/5 ± 5/180 سانتی‌متر) به صورت تصادفی در 4 گروه ماساژ، کشش پویا، حسی عمقی و کنترل تقسیم شدند. در جلسه‌ی اول، متعاقب5 دقیقه دویدن آهسته، آزمون‌های منتخب آمادگی جسمانی (توان بی‌هوازی، چابکی و انعطاف‌پذیری) در آزمودنی‌ها اندازه‌گیری شد. در جلسه‌ی دوم، آزمودنی‌های سه گروه تجربی (متعاقب 15 دقیقه گرم‌کردن اختصاصی) و گروه کنترل، آزمون‌های آمادگی جسمانی مربوطه را مجدداً انجام دادند. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند (05/0P